موضوع انشای منی تعریف انسانی
ای بهترین همدرس! ای یار دبستانی!
خود را به راه بیسوادی میزنی هروقت
در چشمهایم التماسی تازه میخوانی
خورشیدخانم میشوی و نور میپاشی
در ظلمت مکتبسرای رو به ویرانی
اقرارکن تنها برای شعرهای من
خوانندهای خوب و پروپاقرص میمانی
تا اختلافی با خزان داری، بهارم باش
آنقدر طولانی که یک خواب زمستانی
لازم به گفتن نیست خیلی دوستت دارم
هرچند میدانم که خیلی خوب میدانی