آن سرزمین از مدت ها قبل در چنگالِ مرگِ سرخ بود. تا آن زمان هیچ آفتی تا به این اندازه ویرانگر به هیچ سرزمینی سر نکشیده بود. خون!...سرخی خون مٌهرِ این مرگِ وحشتناک بود. بیمار ابتدا از درد به خود می پیچید، سپس گیجی و بعد خونریزی از تمامی منافذِ بدن، که پیش درآمدِ مرگی زودهنگام بود. لکه های سرخ رنگی که روی صورت قربانی پدیدار می شدند، مانع از همدردی دوستان و نزدیکان می شد و تمامِ دوره ی این بیماری از ابتدا تا لحظه ی مرگ، بیش از نیم ساعت به طول نمی انجامید.
