آقا ما با اجازتون چند روز پیش در حال مطالعه بودیم که یهو چشممون روی یه کلمه ترمز زد و رفتیم توو فکر؛آرامش،چه چیز خوبی!چه عنصر ارزشمندی!اصلا چقدر خوبست که ما در خانه و خانواده آرامش داریم،اصن همین آرامشِ درون خانوادگیه که سبب میشه جامعه هم آروم باشه و مردم الکی به جون هم نیوفتن...
با تواَم روحِ زمستان خورده
باغِ ممنوعه‌ی باران خورده
ماهِ در برکه شناور شده‌ام
آخرین بوسه‌ی لب‌پَر شده‌ام
قسمت آخر
با سپری شدن دیدارهای سخت و نسبتا سنگینِ قبل،حالا باید با تیم جوان و جویای نامِ اقتصاد96بازی میکردیم.برای این مسابقه تمرین کرده و آماده بودیم. البته ازآنجا که وزن بچه های ما ، دوبرابر اقتصادی ها بود از ابتدا تنه زدن و ردشدن روی حریف در دستور کار ما قرار گرفت و بنده،ذلی و کهن مامورین اجرای این تاکتیک پیچیده بودیم...
بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست
بگشای لب که قند فراوانم آرزوست
سلام؛
چند روز پیش داستانی در مورد پیشرفتِ اشخاص ، در مشاغل و فعالیت ها میخواندم و تمثیلی جالب در این داستان توجه مرا به خود جلب کرد: ((در زندگی مرغابی نباشید بلکه همیشه برای عقاب شدن تلاش نمایید...
با فرا رسیدن وقت مسابقه ایزد جهت گرفتن لباس های تیم((همان علتی که بخاطرش تیم دادیم)) فراخوانده شد و در این لحظه بود که مضحک ترین و مزخرف ترین لباس های ورزشی با رنگ نارنجیِ فسفری به تیم ما اعطا گردید...
گاهی میشه توو جدی ترین شرایطم خندید و سخت ترین کارها رو آسون گرفت و راحت بود...
یادمه مسابقات فوتسال بین دانشکده ای در دانشگاه برگزار میشد و تیم های زیادی برای عرض اندام در دانشگاه در این مسابقات ثبت نام کرده و برای پیروزی بشدت تمرین میکردند...
دیوار مست و پنجره مست و اتاق مست!
این چندمین شب است که خوابم نبرده است
